Zwiedzającemu paryski Luwr nasuwa się pytanie na czym polega wyjątkowość Mony Lizy, co sprawia, że wokół obrazu gromadzi się tłum utrudniający obejrzenie obrazu. Dlaczego uważa się go za przejaw geniuszu Leonarda da Vinci? Dlaczego tryptyk Sądu Ostatecznego eksponowany w Muzeum Narodowym w Gdańsku został zamówiony przez włoskiego bankiera do rodzinnej kaplicy pod Florencją u flamandzkiego artysty Hansa Memlinga a nie u któregoś z niezwykle utalentowanych malarzy ówczesnej Italii? Czemu służył przepych XIX-wiecznych pałaców łódzkich przemysłowców? Skąd wzięło się bogactwo, kapryśnych form secesji? Jakie treści kryją się za sztuką abstrakcyjną? Dlaczego wielu współczesnych artystów odeszło od tradycyjnych technik artystycznych jak malarstwo czy rzeźba na rzecz sztuki wideo czy instalacji? Odpowiedź na te i podobne pytania postarają się przybliżyć uczestnikom studia podyplomowe przygotowane przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. Ich program obejmuje kilka bloków tematycznych i problemowych. Szereg przedmiotów ma na celu chronologiczną prezentację ewolucji sztuki powszechnej, polskiej oraz trójmiejskiej od czasów najdawniejszych po współczesność. Warto podkreślić, że prezentacja ta ma bardzo szeroki zakres geograficzny, kulturowy, a także wyznaniowy bowiem uwzględnia nie tylko sztukę europejską i związaną z nią, przynajmniej w odniesieniu do okresu po połowie XIX wieku sztukę Stanów Zjednoczonych, lecz także sztukę Ameryki prekolumbijskiej, Azji i Afryki.  Panorama tych dziejów stanowić będzie nie tylko cel sam w sobie lecz także kontekst, który pozwoli lepiej zrozumieć specyfikę dziejów sztuki Gdańska i jego najbliższej okolicy. Innym atrakcyjnym punktem programu w tym bloku jest przedmiot omawiający najnowszą sztukę polską po transformacji ustrojowej w 1989 roku. Osobna grupa przedmiotów prezentuje dzieje wybranych gatunków artystycznych takich jak architektura, rzemiosło artystyczne czy też dziedzinę stosunkowo nową, lecz już mającą bogatą historię i ciesząca się coraz większym zainteresowaniem – design. Program uwzględnia zapoznanie uczestników z zagadnieniami warsztatu twórcy: tworzywem, techniką i technologią produkcji artystycznej. Obok przedmiotów, które ukażą ewolucję form wypowiedzi artystycznej, znajdą się i takie, które przybliżą problematykę tematów i treści dzieł sztuki. Zajęcia poświęcone ich analizie pokażą z jakiego punktu widzenia można na nie spoglądać, jak próbować dotrzeć do ich przesłania czy istoty. Inna grupa przedmiotów zaprezentuje niezwykle ważne zjawiska związane z rozwojem sztuki, w różny sposób go stymulujące, takie jak kolekcjonerstwo i handel dziełami sztuki. W programie znajdują się również przedmioty, które zarysują relacje pomiędzy sztuką a polityką czy też związki wypowiedzi artystycznej z problematyką płci kulturowo-społecznej (gender). Pod względem formy zajęcia będą miały zróżnicowany charakter: niektóre będą miały postać wykładu multimedialnego, inne przewidują aktywny udział uczestników, jeszcze inne prezentację zabytków w terenie: w muzeach, kościołach, wśród historycznej zabudowy Trójmiasta. Program studium nastawiony jest zatem zarówno na dostarczenie wiedzy ogólnej, jak zapoznanie uczestnika z pewnymi bardziej szczegółowymi zagadnieniami. Ma stanowić zachętę do dalszego, samodzielnego, ukierunkowanego już studiowania dziejów sztuki.           

Egzaminy z wybranych przedmiotów.